Daha düşük karbon ekonomisine geçiş, uzun zaman önce vaat edildi ama gerçekler hala belirsizliğini koruyor. Güneş ve onshore rüzgarı önderliğindeki yenilenebilir kaynakların maliyetleri şu ana kadar olduğundan çok daha ucuz ve maliyetler, Uluslararası Enerji Ajansı’nın en son kısa vadeli görünümünde megawatt saat başına 20 ila 50 dolar arasında öngördüğü bir fiyat tahminine düştü.

Yenilenebilir malzemelerin kesintiliğini karşılamak için destek sağlama maliyetlerinin bir kısmı dahil olsa bile, bu, diğer yakıtlarla rekabet edebilecekleri anlamına geliyor. Bazı piyasalarda ne sübvansiyonlar ne de korunan pazar payları gerekli olmayacak. Öyleyse neden özellikle gelişmiş dünyada sektördeki değişimin hızı bu kadar yavaş? Hidrokarbonlar enerji arzının % 80’inden fazlasını sağlayarak petrol, gaz ve kömür ile hâkim olmaya devam ediyor. En ciddi uzun vadeli tahminlerde, hâkimiyet yavaşça azalacak ve yenilenebilir enerji kaynaklarının, 20 yıl içinde dünyanın elektrik ihtiyacının % 15’inden biraz daha fazlasını karşılayacağı belirtiliyor.

Buradaki zorluk, yatırım ve endüstri ekonomisi. Yatırımcıların, emekli maaşlarını sağlayan veya birikimlerini koruyan fonlar hakkında düşünmeleri zaman alabilir. Kararlı ve aktif bir yatırımcı değilseniz, bu fonların çoğunun, rüzgâr ya da güneş enerjisi üreten işletmelerden ziyade, büyük petrol ve gaz şirketlerinde hisselere sahip olma olasılığı yüksektir. Sebepler basit. Enerji kaynakları yüksek verim üretmeye devam ediyor. Fiyat dalgalanmalarına rağmen, güvenli görünüyor. Endüstri, düşük petrol ve doğalgaz fiyatlarına başarıyla uyum sağladı ve şirketlerin çoğu bol miktarda yeni yatırım projesi üretmeye devam ediyor. Sonuç olarak, yatırımcılar için seçim yapmak kolay.

Financial Times