Kategori : ENERJİ GÜNDEMİ, ENERJİ VERİMLİLİĞİ, GÜNEŞ ENERJİSİ, RÜZGAR ENERJİSİ & RES - Tarih : 20 Mayıs 2018
Yenilenebilir enerjide son on yıldır göze çarpan bir gelişim gözlemlenmektedir. Tartışmasız olarak yenilenebilir enerji küresel enerji dönüşümünde, enerji verimliliği ile birlikte, lider rol oynamaktadır. İnovasyon, artan rekabet ve politika desteği veren ülke sayısının artması ile birlikte yenilenebilir enerji alanında büyük bir teknolojik gelişme ve keskin maliyet düşüşü yaşanmıştır. Bunun sonucunda, son yıllarda yenilenebilir enerji kurulum hızı fosil yakıtlar da dahil olmak üzere diğer tüm enerji kaynaklarını geçmiştir.
2017 yılında, ilave yenilenebilir enerji kapasitesi yatırımları, çoğu gelişmekte olan ülkelerden olmak üzere, fosil yakıttan elektrik üretim santrallerine yapılan yatırımlarını geride bırakmıştır. Neredeyse tüm 
ülkelerin belirlenmiş yenilenebilir enerji hedeflerinin bulunduğu bu dönemde, yenilenebilir enerji artık teknolojik olarak olgun, güvenli ve hesaplı yatırımlar olarak değerlendirilmektedir. Ancak, bu sektördeki gelişmeler ülkeler ve teknolojiler arasında homojen olarak dağılmamaktadır.
Yenilenebilir enerjinin artmasını engelleyen bazı anahtar nedenler bulunmaktadır. Bunlar teknolojiden finansal risklere ve entegrasyon zorluklarına kadar uzanmaktadır. Yenilenebilir enerji elektrik sektöründe geniş yer bulmasına rağmen ısıtma, soğutma ve ulaştırma alanlarında geride kalmaktadır. Bu alanlarda az sayıda ülkenin düzenleyici önlemlerinin bulunduğu gözlemlenmektedir.
ENERJİ ERİŞİMİ İÇİN POLİTİKALAR
Dağıtık yenilenebilir enerji çözümleri 2030 yılına kadar modern enerji erişiminin sağlanmasında önemli rol oynayacaktır. Değişken yenilenebilir enerjileri kaynaklarının kullanımının artırılması için uygun politikaların geliştirilmesi gerekmektedir. Ulusal enerji erişimi planları, zamanlı bir şekilde başarıya ulaşmak için hem onshore hem de offshore çözümleri içermelidir. Elektriklendirme hedefine ulaşmak için gelişmekte olan ülkelerde mini-şebeke uygulamaları yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu yöntem, üretilen elektriğin satılabilmesi için ana şebekeye bağlantı, alım garantisi, teşvikler ve vergi muafiyeti gibi mekanizmalar ile desteklenmelidir. Kalitenin sağlanması, finansman erişimine destek olunması ve kapasite gelişimi de aynı derecede önem taşımaktadır. Isıtma ve pişirme için geleneksel yakıtların kullanımı azaltılmalıdır. Enerji erişim planları, temiz pişirme ve modern yakıtlara geçiş konularını önceliklendirilmelidir.
YOL HARİTASI
Yenilenebilir enerji kullanımının ve enerji verimliliğinin artırılması için farklı politika mekanizmalarının bir arada kullanılması gerekmektedir. Bunlar doğrudan politika destekleri, kolaylaştırıcı politika destekleri ve entegrasyon politikaları olarak sınıflandırılmaktadır.
Kaynak: “Renewable Energy Policies in a Time of Transition”, IRENA, OECD/ IEA ve REN21
Yazının Devamı İçin TIKLAYINIZ>>>
